زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابراهیم بن محمد اسلمی اصفهانی





ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن ابی‌یحیی سمعان اسلمی مدنی مدینی مدائنی، از اصحاب خاص امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) و از علمای برجسته در فقه و حدیث و از محدّثان اصفهان در قرن دوم هجری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن ابی‌یحیی سمعان اسلمی مدنی مدینی مدائنی، در سال ۱۰۰ هـ در مدینه زاده شد و از علمای برجسته در فقه و حدیث بود. ابواسحاق از اصحاب خاص امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) بوده و از آن دو بزرگوار و نیز از کسانی چون صفوان بن سلیم، محمد بن منکدر، عبداللّه بن دینار، علاء بن عبدالرّحمان و ابی‌عمرو بن محمّد روایت کرده است.
افرادی چون محمد بن ادریس (امام شافعی)، ابن‌جریح، حسین بن حفص، حسن بن عرفه از شاگردان او بوده و از وی نقل روایت کرده‌اند.

۲ - دیدگاه علما



برخی از علمای اهل سنت او را ضعیف، متروک الحدیث و قدری یا معتزلی مذهب دانسته‌اند. اما بسیاری از رجال‌شناسان، به خصوص رجالیون شیعه، اسلمی را از یاران خاص امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) می‌دانند.

۳ - آثار



اسلمی اثری به نام الموطّا دارد که از الموطّا مالک بن انس بزرگ‌تر می‌باشد و مورد نقد و طعن برخی علمای حدیث قرار گرفته است. کتاب دیگری نیز در خصوص حلال و حرام دارد.

۴ - تاریخ وفات



اسلمی اصفهان ساکن بوده، سرانجام در سال ۱۸۴هـ در گذشت.

۵ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۶] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۲، ص۱۴۰.


۶ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۵۰.    
۲. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۰۹.    
۳. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۵۹.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۱.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
۶. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۳.    
۷. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۴۸.    
۸. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۲۵۰.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۵۰.    
۱۰. ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۱۲۵.    
۱۱. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۵۹.    
۱۲. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۸۵.    
۱۳. عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۱۰۸.    
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۷.    
۱۵. بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ص۳۲۳.    
۱۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴.    
۱۷. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۰۹.    
۱۸. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۱.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۲۲۳.    
۲۰. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۵۹.    
۲۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵.    
۲۲. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۷، ص۶۱.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۱.    
۲۴. اصفهانی، حافظ ابونعیم، ذکر اخبار اصفهان، ج۱، ص۱۷۱.    
۲۵. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصه تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۱.    
۲۶. اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۲، ص۱۴۰.
۲۷. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۳۳.    


۷ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۶، برگرفته از مقاله «ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سمعان اسلمی مدنی مدینی مدائنی».
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۲۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.